استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد پرند
چکیده
میرعسکرعلی عاقل‌خان رازی (1108ق) شاعر، نویسنده، مورخ و صاحب‌منصب فارسی‌زبان هند، در اورنگ‌آباد دکن متولد شد. او مثنوی شمع و پروانه را که به «پَدْماوَت» و «سوزوگداز» نیز شهرت دارد و از منظومه‌های عاشقانه‌ای است که به ستی‌نامه‌ها معروف‌اند، در سال ۱۰۶۹ق سروده است. در این مقاله، عاقل‌خان رازی و تنها نسخۀ خطی موجود در ایران از مثنوی او که دومین ترجمه به زبان فارسی از «پَدْماوَت» ملک‌محمد جائسی است، معرفی و بررسی شده است. روش پژوهش در این مقاله، توصیفی‌تحلیلی است. این مثنوی در ۲۳ عنوان تنظیم شده و تلمیحات قرآنی، عربی، ایرانی، کنایه‌های فارسی و تکرار آنها در منظومه قابل توجه است. تأثیرپذیری عاقل‌خان رازی از عاشقانههای نظامی، از یافتههای تحقیق است. این اثر تاکنون در ایران چاپ نشده و شش نسخه از آن در کتابخانه‌های هند و یک نسخه در کتابخانۀ آستان قدس رضوی موجود است.
فیضی گیلانده, سوسن. (1397). معرفی و بررسی نسخۀ خطی شمع و پروانۀ میرعسکرعلی عاقل‌خان رازی. پژوهشنامه نسخه شناسی متون نظم و نثر فارسی, 3(10), 1-27.
MLA
سوسن فیضی گیلانده. "معرفی و بررسی نسخۀ خطی شمع و پروانۀ میرعسکرعلی عاقل‌خان رازی". پژوهشنامه نسخه شناسی متون نظم و نثر فارسی, 3, 10, 1397, 1-27.
HARVARD
فیضی گیلانده, سوسن. (1397). 'معرفی و بررسی نسخۀ خطی شمع و پروانۀ میرعسکرعلی عاقل‌خان رازی', پژوهشنامه نسخه شناسی متون نظم و نثر فارسی, 3(10), pp. 1-27.
VANCOUVER
فیضی گیلانده, سوسن. معرفی و بررسی نسخۀ خطی شمع و پروانۀ میرعسکرعلی عاقل‌خان رازی. پژوهشنامه نسخه شناسی متون نظم و نثر فارسی, 1397; 3(10): 1-27.
)